Οι ιστορίες της συλλογής "Ο σκύλος του Θεού", με το κοσμοπολιτικό τους περιεχόμενο, διαδραματίζονται σε πολλές χώρες, άλλες υπαρκτές, άλλες πλασματικές - με μια ονειρική αληθοφάνεια. Βρίσκονται πάντα στο μεταίχμιο των "ειδών" της λογοτεχνίας. Άλλες αγγίζουν το ερωτικό-περιπετειώδες και την επιστημονική φαντασία ("Η φαντασία του έρωτα"), άλλες το ρομαντικό αφήγημα ("Το άλμα του Λουπάνο"), το ρεαλιστικό αφήγημα ("Μια πολύ σύντομη ιστορία"), την ψευδοσυνέντευξη ("Το στάδιο του καθρέφτη"), την κοινωνικο-φανταστική σάτιρα ("Φεύγοντας"), το ψυχογράφημα ("Οι εξωγεννημένοι"). Κάθε ιστορία έχει μια διαφορά ύφους, η οποία μπορεί να χαρακτηριστεί ως μεταφηγηματική γραφή. Ο Νάνος Βαλαωρίτης είχε ήδη αρχίσει να πειραματίζεται προς αυτή την κατεύθυνση με τα αφηγήματα της δεκαετίας του \'60, μερικά από τα οποία, συγκεντρωμένα στον "Προδότη του γραπτού λόγου", στη "Δολοφονία" και στην "Παραμυθολογία", αποτελούν μια εισαγωγή στην υπερμοντέρνα τεχνική.